اثر اقتصاد دانش بر درجه رقابت پذیری ایران و شرکای تجاری ایران

در جهانی که توانمندی اقتصادی گاه بیش از توان نظامی می تواند بازدارندگی داشته باشد، تأکید بر قدرت رقابت اقتصاد با دیگر اقتصادها، هم به جهت منافع ملی کشور و هم به دلیل ویژگی های استراتژیک حائز اهمیت است. اهمیت روز افزون نقش دانش در اقتصاد به تفکر اقتصاد دانش بنیان منجر شده است. اقتصاد دانش بنیان‏ را می توان نوعی از اقتصاد تصور کرد که در آن تولید و بهره برداری از دانش نقش عمده ای در ایجاد ثروت ایفا می کند. با توجه به روند جهانی شدن اقتصاد، مسئله رقابت پذیری اهمیت زیادی در دنیای امروز پیدا کرده است. ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. با توجه به اهمیت مسئله اقتصاد دانش بنیان در دنیا و به ویژه در کشورهای در حال توسعه در این تحقیق اثر این مسئله را به طور خاص بر روی درجة رقابت پذیری ایران و تعدادی از شرکای تجاری منتخب آن بررسی شده است. بدین منظور مدل رشد لوکاس را به عنوان یکی از شاخص های اقتصاد دانش از سال2012-1990 از روش ardl محاسبه کرده، و شدت r&d را نیز به عنوان متغیر دیگر مورد بررسی از سال 2012-1993 با استفاده از روش داده¬های تابلویی محاسبه شده است. در نهایت به منظور بررسی اثر اقتصاد دانش بر درجة رقابت پذیری مدل تحقیق با استفاده از روش pool egls تخمین زده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که اثر مدل رشد لوکاس به عنوان یکی از متغیرهای اقتصاد دانش ، اثر مثبت و معناداری بر درجة رقابت پذیری تمامی کشورهای مورد بررسی داشته است. واژگان کلیدی : اقتصاد دانش بنیان، رقابت پذیری، شدت تحقیق و توسعه، مدل رشد لوکاس